Klasik müziğe karşı biraz bile ilgisi olan herkesin, dinlemekten en çok keyif aldığı bir besteci mutlaka vardır. Herkesin olduğu gibi benim de var ve başlıktan tahmin edebileceğiniz gibi bu besteci Frédéric Chopin. Bu yazıda uzun uzun yaşam hikayesinden, George Sand ile olan birlikteliğinden, başarılarından ve zamansız erken ölümünden bahsetmeyeceğim, zaten ilgilenenler bu bilgilere artık çok rahatlıkla ulaşabilir durumdalar. Fakat yazının sonunda 1/2 keyifli okuma önerisinde bulunacağım. Yazımda tamamen Chopin dinlerken hissettiklerim, Chopin çalarken hissettiklerim, dinlemekten en keyif aldığım bestelerinden bahsedeceğim. Yani oldukça subjektif, bilgilendirme kaygısı taşımayan ama yazıyı okumayı bitirdiğinizde, ya da okuma sırasında bir kaç Chopin bestesi dinleme isteği uyandırmak istediğim bir paylaşım olacak. O zaman başlayalım ..
-------------------
Everybody who has even the slightests interest on classical music definitely has at least one favorite composer to listen. Like everybody, I have one too and as you may guess from the title, this composer is Frédéric Chopin. In this post, I will not be talking about his life, his relationship with George Sand, his success and his very early death. You may already find these information very easily from various sources. However I will recommend 1/2 reading materials at the end. This post will be about how I feel when I listen to Chopin, how I feel when I play a Chopin piece and the pieces that I like to listen the most, so you can say that it will be a pretty subjective post which has no intentions to be informative. Only aim that this post may have is to make you want to listen Chopin during or after reading. Lets start ..
(Yazıyı okurken bir yandan dinlemek isteyenlere, videonun altında hangi zaman aralığında hangi nocturne'ün çaldığı da yazılı/ For those who want to listen while reading, you can find which nocturne is played in what time in description box of the video.)
-------------------
Chopin besteleri için söyleyebileceğim en net şey benim ruhumu besledikleri. Nocturne'leri yaşayabileceğiniz en huzurlu duygu yoğunluğunu oluştururlar. Huzurlu dediysem mutluluk ve neşe dolu bir huzurdan bahsetmiyorum aslında tam olarak. Öyle bir huzur ki bu, minör tonların vermiş olduğu hüznü bile hissederken stresli hissetmezsiniz kendinizi, üzüntü yaşamazsınız. Hüzünle huzur birbirlerine sarılırlar içinizde. Aynı anda birbirinden farklı ve bir sürü duyguyu içinizde öyle bir sindirirsiniz ki dinlediğinizde, çok fazladır .. Ama yorulmazsınız, o kadar duyguyu aynı anda hissetmek çok fazla olsa da, sakinlik kaplar benliğinizi ve bırakırsınız kendinizi. Beste, size yaşanan hayal kırıklıklarını, içte kopan fırtınaları ve çaresizliği anlatırken birden bir umut süzülmeye başlar küçücük bir boşluktan içeriye dolan ışık sızıntısı gibi. Büyür o umut, çok güçlü hissettirir size kendinizi, her şey mümkündür o an derken hem bir anda ama nasıl oluyorsa aynı anda da usul usul bir şekilde tekrar sizi soktuğu mutlu dünyadan gerçekliğe çeker ve tekrar tanıştırır o hüzünle ve sakin sakin çekilir bir köşeye ve uzaklaşır. İşte ben özellikle Nocturne'leri dinlerken hep bu duygu geçişlerini yaşıyorum ve bu kadar duyguyu aynı anda hissettiğim için ruhumun beslendiğini ve rahatladığımı düşünüyorum. Favorim olan Nocturne'leri Si-bemol minör Op. 9 No. 1, Mi-bemol majör Op. 9 No. 2, Do minör Op. 48 No.1, Fa minör Op. 55 No. 1, Mi minör Op posth. 72 No.1 ve Do-diyez minör Op posth olarak sayabilirim. Bunların yanında Piyanist filminde eminim sizin de tüylerinizi diken diken etmiş o meşhur sahnede çalan Ballade No. 1 Sol minör ve Fantasie Impromptu eserleri de çok sevdiğim bestelerinden diğer ikisi.
-------------------
The most certain thing I can say about compositions of Chopin is that they feed my soul. Especially Nocturnes, they just create the most intense but peaceful emotion. I don't exactly mean happiness or joy when I say peaceful. It is such a peace that you don't feel stressed or sad even if you experience sadness caused by the minor tonality. It is like as if peace and sadness become one. You embrace so many and major emotions at the same time that you know that it is too much .. But you don't get tired, even if it is too much, tranquility fills you up and you let yourself go. Melody tells you about the disappointments, emotional storms inside you and despair but all of a sudden, hope begins to appear like a ray of light peeking over a tiny hole. That hope grows and makes you feel very strong, as if everything is possible but then both slowly and suddenly at the same time, melody pulls you from the joyful world into the reality and both peace and sadness meet again to disappear. These are the mood swings that I experience everytime I listen especially Chopin's nocturnes and because of experiencing this many emotions at the same time, I feel like my soul is fed. My favorite nocturnes are B-flat minor Op. 9 No. 1, E-flat major Op. 9 No. 2, C minor Op. 48 No. 1, F minor Op. 55 No. 1, E minor Op posth. 72 No. 1 and C-sharp minor Op posth. In addition, Ballade in G minor (In Pianist movie, I'm sure you also had goose bumps while you were watching that scene) and Fantasie Impromptu are two of my favorites from many favorite pieces of Chopin's.
Chopin çalmak ise çok ayrı bir keyif gerçekten. Dinlemekten bu kadar keyif aldığım ve en sevdiğim besteci olmasından da kaynaklanıyor olabilir bu tabii ki ama, çalarken de dinlerken olduğu kadar olmasa da oldukça fazla bir duygu yoğunluğu yaşıyorum. Dinlerken hissettiğimle aynı boyutta olmamasının sebebi ise hata yapmamaya ve çalmaya konsantre olmanın verdiği kontrol hissi. Sanırım bu da profesyonel bir piyanist olmadığımdan kaynaklanıyor olsa gerek, yeterince zaman ayırıp çalışamadığım için "çalarken kendini kaptır, kontrolünü kaybet" noktasına gelemiyorum ama olsun, elimden geldiğince çevreme de kendi yaşadığım hisleri biraz olsun hissettirebiliyorsam ne mutlu bana. Umarım keyifle okumuşsunuzdur ve içinizde Chopin dinleme isteği uyandırabilmişimdir :)
-------------------
Playing Chopin definitely gives me a different pleasure. Maybe it is because I enjoy listening to it very much or I know that I am playing a piece from my favorite composer. However, I don't experience those emotions as intense when I play and I think it is caused of my instinct of being in control since I concentrate on playing the piece. In this case, me not being a professional pianist and failing at making enough time to practice plays a big role I think cause I don't have the luxury to get carried away, I know that I will make mistakes if I do so. Anyway, if I can make anyone feel the same way as I do when I perform, that means a lot to me. I hope you enjoyed reading and this post made you want to listen to Chopin immediately :)
Öneriler/ Recommendations:
1) Notes sur Chopin - André Gide: Türkçe'ye "Chopin Üzerine Notlar" olarak çevrilmiş olan André Gide tarafından yazılmış bir kitap. Türkçe'ye uyarlanmış versiyonunda, Chopin yorumlarıyla büyük başarılar kazanmış olan İdil Biret'in önsözü de yer almakta. Chopin müziğiyle ilgiliyseniz okumaktan zevk alabilirsiniz, bazı yerlerde teknik olabilse de./ Translated in English as "Notes on Chopin", written by André Gide. If you are interested in Chopin's music, I think you will enjoy reading, although in some parts it can be a little technical.
2) Bunu önermek için biraz geç kalmış olabilirim ama eminim hala bir şekilde bulunabilir arandığı zaman. Andante dergisinin Kasım 2014 sayısıyla gelen bir ek. Polonya'dan Ses Manzaraları: Chopin'den Günümüze Akımlar ve Besteciler. Bu ekte Chopin ile ilgili daha kişisel bilgiler bulabilirsiniz, okuması oldukça keyifli yazılardı. Dergiyi sipariş edebileceğiniz linki aşağıda paylaşacağım:
Bu arada aşağıda paylaşacağım linkte Hüseyin Sermet tarafından 27 Nisan'da verilecek olan konserde programda Chopin ve Liszt yer almakta. Etkinlik ile ilgili bilgi almak isteyenlere:
